Geschiedenis van de platenspeler

Op 19 februari 1878 ontdekte Thomas Alva Edison de voorganger van de platenspeler. Het was de fonograaf. Met de fonograaf maakte Thomas het mogelijk om geluid op te nemen en het vervolgens weer af te spelen via een hoorn.

De grammofoonplaat werd door Emile Berliner uitgevonden aan het begin van de 20^e eeuw. Emile Berliner zorgde ervoor dat het geluid werd afgespeeld via een platte plaat met inhammen. Hier kwam weer een naald op en zo werd het geluid afgespeeld via de hoorn. Deze plaat werd later vervangen door een bedekte zinkplaat. Zo ontstond de grammofoonplaat die wij nu kennen.

De grammofoons werden altijd versterkt door een hoorn. De hoorn werd altijd boven de plaat gemonteerd. Er kwamen steeds nieuwe ontwikkelingen en de technologie zat niet stil. Sinds de tweede wereldoorlog werden de grammofonen ook elektronisch versterkt. De grammofoon werd aangesloten op een versterker of radio en zo werd het geluid afgespeeld. Veel grammofonen zijn tegenwoordig automatisch, dit houdt in dat de naald automatisch op de plaat komt. Vaak als je de arm met de schroef onnauwkeurig bevestigde op de plaat kon dit gaan zorgen voor krassen.

Na de tweede wereldoorlog verschenen er ook platenspelers die verwisselbaar waren. Zo kan je platen laten afspelen na elkaar, de platen blijven boven de draaitafel hangen en zodra er een plaat gewisseld werd viel de volgende plaat erop. Ook is er een jukebox, de jukebox heeft verschillende platen en worden verwisseld als een single is afgelopen. Dit zag je heel veel bij cafés en disco’s rond die tijd. Je kon zelf een plaat kiezen en hij werd afgespeeld.
Tegenwoordig zijn er veel verschillende platenspelers. Zo heb je ze met ingebouwde speakers, bluetooth, usb en cd ingangen. Zo kan je muziek afspelen via bluetooth op de ingebouwde speakers. Via USB uw plaat opnemen en overzetten op USB. Ook kan u een plaat branden op CD en uw CD afspelen via de speakers.